12 dev adamda değişen bir şey yok, değişen sadece koç oldu. Eğer yöneten iyi yönetebilirse, 12 adam gerçekten 12 dev adam olabilir. Türk basketbolunda kim bu 12 kişi içerisinde yer alırsa alsın fark yapmaz, isimler çok önemli değil. Asıl olan mücadele ve istek. Avrupa ve Dünya basketbol şampiyonlarına baktığımız zaman mücadeleniz ile en azından çeyrek finale kadar takım olarak ilerleyebilirsiniz. Ancak daha sonraki turlarda mücadelenizin yanına tecrübe eklemeniz gerekiyor.
Ergin Ataman ile kenara ciddi bir disiplin ve vizyon geldi. Ölüler dirildi. Bitkisel hayatta olanlar, Televizyon başına gönderildi. 12 kişi içinde çok fazla bir değişiklik yok ama bu defa roller farklı. Tanjevic döneminde az süre alanlar veya son anda kadrodan çıkarılanlar şimdi sahada daha fazla yer alıyorlar ve katkı yapıyorlar. Takıma bir ruh gelmiş, her oyuncu kendisini bu takımın bir parçası olarak hissediyor ve kendini tekrar tekrar ispat etmeye çalışan aç oyuncular gibi performans gösteriyorlar.
Ceyhun Yıldızoğlu ile kadın A milli takımımız da ilkleri bize yaşatıyor. Ev sahibi olarak değil, bileğimizin hakkı ile geldik bu seviyelere. Kıymetini bilme ve takımı destekleme şansı ayağımıza kadar geldi.
Evet gün gelir, biri işin başına geçer ve çok şey değişir. Dünya Şampiyonası'nda hedefe ulaşmamız veya ulaşamamamız problem değil. Saha içinde bir ışık var ve biz bu ışığın arkasından gitmeliyiz.
Amerika Birleşik Devletleri ile oynadığımız maçta yaptıklarımız ileride yapacaklarımızın teminatıdır. 12 dev adam Ukrayna maçını kaybetti ama yolu açık. İnanmış görünüyoruz. "Başarabiliriz". Milli takım ruhunu yeniden canlandırma vakti hem futbolda hem de basketbolda geldi geçiyor bile. Çok geç olmadan kırmızı beyaz ay yıldızlı formlarımız ile bu eski yüzlü ama yeni ruhlu oyuncuları destekleyelim. Unutmayın, milli takımlar, milli formalar ve milli renkler ile desteklenir. Bir gün beyaz, bir gün kırmızı giyeriz, diğer renkleri bir süre ertelemenin vakti geldi.
