Galatasaray, 75 dakika boyunca orta sahayı sadece 1 kez geçebildi. Atletico Madrid'in net favori olduğu maçta kazanması doğal sonuçtu ancak bu kadar rahat bir galibiyet almalarına kendileri de şaşırmıştır.
2-0'A kadar olan bölüm adeta bir antrenman maçıydı. Atletico Madrid kapalı savunmayı açma çalışması; buna karşılık G.Saray da savunma antrenmanı yapar bir görüntüdeydi.
Galatasaray'ın kadro zaafiyeti ve 2 takım arasındaki güç farkı kabul edilebilir. Fakat yenilgiyi bu kadar kolay benimsemiş bir G.Saray'ı uzun yıllardır görmemiştik. 2 stoper Semih ve Chedjou ile Muslera iyi bir oyun ortaya koymasa çok daha farklı bir skor da ortaya çıkabilirdi.
DENİZLİ OLMALIYDI!
Mustafa Denizli, sözleşme imzaladı lakin Vicente Calderon'da takımının başında sahaya çıkmadı. Çıksa farklı bir tablo olur muydu? Muhtemelen hayır. Fakat zorluk derecesi ne olursa olsun Denizli bu maçta kulübede olmalıydı. Mancini imza atar atmaz Juventus deplasmanında sahaya çıkmıştı.
“Nasıl olsa kaybederiz” duygusu yeni teknik adam ve yönetime sirayet etmişse sahadaki futbolcular ne yapsın? Tekrar maça dönersek sahaya sadece farklı yenilmemek için çıkmış ve yenilgiyi peşinen kabul etmiş bir G.Saray 2-0'lık skordan bile mutlu olacak ruh haliyle Madrid'den ayrılıyor. Maalesef bu durum yenilgiden daha acı ve üzücü.
Mustafa Denizli'nin işi kolay değil. Kendisi de ateşten bir gömlek giydiğini biliyor. Rakiplerinin 7 ve 5 puan gerisinde. Üstelik önünde de zorluk derecesi yüksek 3 maç var. Öncelikle oyuncuların kaybolan güvenini yerine koymak zorunda. Tamir etmesi gereken o kadar çok şey var ki ancak her şeye rağmen bir lider olarak takımının başında sahada olması gerekiyordu.
Vatan Gazetesi'nden alınmıştır.
