Fenerbahçe Ülker için Desio'daki salonun önemi büyük. EA Milano, ev sahibi olduğu Forum'daki sirk gösterisi nedeniyle bu maçı Desio'da oynamak zorunda kaldı. 2012 yılında Cantu'nun Euroleague maçlarına ev sahipliği yapan PalaDesio Salonu, Fenerbahçe Ülker'in yakın tarihindeki en unutulmaz maçlarından birine sahne olmuştu. Cantu'yla oynayan Fenerbahçe, kazanırsa grup lideri olacağı maçı kaybetmesi durumunda ilk turdan elenecekti. Maç sonu zor duruma düşmüştü Fenerbahçe. Bojan Bogdanoviç'le kritik üçlükler atmış ve kazanmıştı...
Desio'da benzer bir durum vardı yıllar sonra. Bitime beş buçuk dakika kalmış, ev sahibi Milano Daniel Hackett ile bulduğu üçlük sonrasında farkı dörde indirmişti. Fenerbahçe Ülker'in reaksiyonu, Milano'nun maçı kazanma umutlarını belirleyecekti. Fenerbahçe önce Bogdan Bogdanoviç ile bir ikili oyun aradı, şut bulamadı. Aynı hücumda Emir Preldziç de perde sonrasında ters eşleşme yakaladı. Uzaklardan el üstü bir üçlük denedi Emir. Takım arkadaşları ve ekran başındakiler için heves kırıcı bir şut denemesiydi. Normalde herkesin başını öne eğip geriye koşmasını beklersiniz böyle durumlarda. Öyle olmadı. Semih pota altındaki kalabalıktan sıyrılıp hücum ribaundunu almayı başardı ve pozisyonu smaçla bitirdi...
İşte Fenerbahçe Ülker'in deplasmanda nasıl kazandığının bir özeti bu pozisyon. Kalan sekanslarsa neden iyi oyunda istikrarı yakalayamadıklarını gösteriyor. Bir hücum sonra Bogdanoviç, bir hücum sonra da Ricky Hickman çok uzaklardan üçlük denedi. Yine bir hücum ribaundu geldi, bu da Hickman için yeni bir üçlük deneme şansı doğurdu. Neyse ki bu kez isabetliydi Amerikalı'nın şutu...
Kalan hücumlar da farklı değildi. Bireysel zorlamalar geldi sırasıyla Andrew Goudelock, Hickman, Emir Preldziç ve Nemanja Bjelica'dan. Bogdanoviç top alamadığı zaman köşede pas bekler konumda. Birçok oyucunun tedirginlikten top kullanmaktan imtina edeceği anlarda Fenerbahçe Ülker'de herkes kendine güveniyor, herkes top istiyor. Bu iyi olduğu kadar da kötü sonuçlar doğuruyor sahada. Rahat giden bir maçta, aşırı bireysel konsantrasyon sonucunda, takımca oyundan kopuyor Fenerbahçe Ülker. Maç sonunda kimin hangi rolü oynayacağı hâlâ netleşmiş değil.
Hal bu ki maç başında işler çok daha farklıydı. Fenerbahçe Ülker, bire bir üzerinden hücum etmenin temel gerekliliklerini sahaya yansıtıyordu. Eğer hücumunuzun temeline bire birleri koyuyorsanız; topu iyi paylaşmanız, saha içi yerleşimini iyi yapmanız, topla ve topsuz çembere yaklaşmanız ve tempoyu yakalamanız önemlidir. Fenerbahçe Ülker bu doğruları yapıyordu ilk yarıda. Hücumdaki pas sayısı, pas temposu, çembere giden oyuncu sayısı bir hayli fazlaydı. Bunun en büyük sebebi, koç Zeljko Obradoviç'in top paylaşımını yapabilmek için rotasyonda yaptığı değişikliklerdi. Obradoviç, yıldız skorerlerine yeterli bire bir oyununu yaratabilmek adına, hücumda topa ihtiyaç duymayan iki oyuncuyu mutlaka sahada tuttu. Kenan Sipahi ve Semih Erden, sınırlı sorumluluklarıyla hem bireysel anlamda takıma büyük katkı verdiler, hem de hücum düzenlerinin oturmasını sağladılar.
Obradoviç'in önemli hamlelerinden biri de pivot pozisyonuydu. Artık tamamen pivota kaydırdığı Jan Vesely'nin dakikalarını azaltıp, Semih'ten verim alabilmesiyle savunma direncini ayakta tutan koç, bu şekilde Bjelica'nın da liderlik yapmasını sağladı. Özellikle ilk yarıda Nemanja Bjelica repertuarındaki tüm güzellikleri sergiledi. Penetre etti, top dağıttı, şut attı, ikili oyunda asist yaptı ve hatta baskıda topu getirdi... Fenerbahçe, topun Bjelica'nın olduğu anlarda sınıf atlamış gibi duruyordu.
Fenerbahçe Ülker adım adım ileriye gidiyor. Her gün hücumda bir şey katarak, yeni bir problem çözerek yoluna devam ediyor. Yine de tüm sorunlar çözülmüş değil. Şimdi maç sonunda kararı kimin vereceğinin belli olması gerekiyor. Sonra da savunmada takımı nasıl idare edeceği
